" လ " ကိုေမွ်ာ္တဲ ့ ညရထား

တစ္ေနဝင္
တစ္မိုးခ်ဴပ္ ဂ်ဴံးဂ်ဴံးခုတ္ကာ
တစ္ေတာဝင္တစ္ေတာင္ထြက္
ညက္ညက္ခုတ္ေမာင္း သူ ့မ်ဥ္းေၾကာင္းမွာ
သူ ေၾကာင္းတစ္မွ် ရပ္မနားပဲ
လမ္းဆံုးဘူတာ ခရီးႏွင္ဆဲ။

ဘူတာစဥ္တစ္ေလွ်ာက္
တစ္ေထာက္နားစဥ္ ခရီးႏွင္မည္ ့
အဆင္းမဲ ့သူ အခ်င္းမဲ ့သူ
လူ သူမေရႊး ေဖာ္ေရႊရႊင္ၿပ
လို တ ခရီ:ေခၚေဆာင္ရင္းၿဖင္ ့
ေရွ ့သို ့ႏွင္ဆဲ။

တစ္ခ်ဳိ ့ တစ္ေထာက္ခရီး
သူ မၿငီးပဲ ရပ္ကာ တင္ခ်
ဘူတာမ်ားႏွင္ ့ ရင္းႏွီးစဥ္ဝယ္
ခရီးမသြင္ ေႏွးသည္ ၿမင္ၾက
အၿပစ္ၿမင္ၾကၿဖင္ ့ဤခရီးကိုလူသူအမ်ား ၿငီးၿငဴၾကၿပီ။

ငါ၏နား၌
အာရုဏ္မစိုက္ လားရာလမ္းဆံုး
မ်ဥ္းၿပိဳင္ပခံုးမွာ ေရွ ့သာေလွ်ာက္ရင္း
ေမွ်ာ္လင္ ့ၿခင္းၿဖင္ ့ ည အေမွာင္ဖက္လည္း
လ ေရာင္ကိုေမွ်ာ္ေငးရင္း
ေလညွင္းကေလးထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားမယ္။         ။

                                                              လင္းသူရိယႏြယ္