ပအို ့ဝ္နီနီကေလးေရ.......
တစ္ခဏေလးမွ တကယ္ ့တစ္ခဏေလးမွာ
ေဟာ ့ဒီ ့ေတာင္တန္းၿပာၾကီးဟာ
နီးနီးကေလးကေန
ပိုပို နီးနီးလာသလိုနဲ ့
မနီးတစ္နီးၿဖစ္ခ်ိန္မွာပဲ ေနရာေရႊ ့သြားရၿပန္ၿပီ။
အဲ ့သလိုပါပဲ
ပအို ့ဝ္နီနီကေလးေရ.........
တိတ္တိတ္ကေလးနဲ ့တစ္ရိပ္ရိပ္လိုက္ပါေနသလိုနဲ ့
ေဟာ ့ဟိုးက ပင္ပ် ဳိ ေမာင္ႏွံဟာလည္း
အၿပာေရာင္ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ေနခဲ ့ၾကၿပန္ၿပီ။
ဆည္းဆာတစ္ခရီးၿပီးၿပန္ေတာ ့
ပအို ့ဝ္နီနီကေလးေရ.........
ရုိးတိုးရိပ္တိတ္နဲ ့ လရိပ္ေရးေရးေလးေအာက္မွာ
အေၿပးအလႊားလိုက္ပါေနတဲ ့ ၾကယ္စင္ကေလးေတြကေတာ ့
ေတာက္ပလို ့...........။
နီးတစ္ထက္နီးနီးလာလိုက္
ပိုနီးနီးလာလိုက္နဲ ့
တစ္စနဲ ့တစ္စ ပိုပိုေတာက္ပလာၿပီး
ခရီးလမ္းဆံုးအထိ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါေနလိုက္ပံုမ် ား
ပအို ့ဝ္နီနီကေလးေရ.....
မင္းဆီလာရာ လမ္းခရီးမွာ ဂ် ဳိ းၿဖဴ ေလးမ် ား ထပ္မ်ားေတြ ့ရင္
ကမၻာမေၾကသီခ်င္းကို တို ့ခရီးအဆံုးမွာ အဆံုးသတ္လိုက္ခ်င္ေတာ ့တယ္ကြယ္။ ။
လင္းသူရိယႏြယ္
( ၂၆ . ၀၅ .၂၀၁၄ )
No comments:
Post a Comment