ဖ်ပ္ကနဲ ေၾကြ
စြယ္ေတာ္ရြက္ေရ......
ေရာ္ကာႏြမ္းသမို ့ ေၿခြေလသည္လား။
ေၿမာက္ၿပန္ေလ မေႏွာက္သည္ပဲႏွင္ ့
လြမ္းေနၿခည္ ၿပိဳးေၿပာက္ေၿပာက္ေအာက္မွာ
ေဝဒနာ ညွာတံ ဒဏ္သင္ ့ၿပီမို ့ ေၾကြေလၿပီလား။
ႏွစ္လႊာမွာ တစ္ရြက္
တစ္ရြက္ေၾကြလွ်င္ ႏွစ္လႊာပါစၿမဲမို ့
ေၿမခၾကရၿပီဆိုပါလွ်င္လည္း
မင္းႏွင္ ့ငါ အတူတူပါပဲေလ။
ည လေရာင္ေအာက္မွာ
ေကာင္းကင္ရသေတြကို ခံစားရင္း
ရင္ခုန္ခဲ ့ဖူးတာ မင္း မေမ ့နဳိင္ေသးပါဘူးေနာ္၊
အာရုဏ္နံနက္ခင္း
ႏွင္းၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြကို ေပြ ့ဖက္ေစာ ့ကစားရင္း
ႏွစ္လႊာတစ္ရြက္ ေပါင္းဖက္ရွင္သန္ခဲ ့တာ
မင္းမွတ္မိမွာပါကြယ္။
ေဝေနအတူတူ ဘဝ
ခဲြခါြရလွ်င္လည္း ေၾကြအတူ ေၿမခဘဝမွာလည္း
ေလႏွင္ ့အတူ ဖုန္ထူပါေစအံုးေတာ ့
မခဲြမခါြလြင့္ေမ်ာကာ ေနပါရေစ ခ်စ္တဲ ့သူေရ.......။ ။
လင္းသူရိယႏြယ္။
No comments:
Post a Comment