လ ရယ္ သာသာ
ညအခါ
လသာသာ
ကစားမလား နားမလား ဆိုတဲ ့ကဗ်ာကေလး
ဘယ္ေမ ့အံုးပါ ့မလဲကြာ။
ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ေပမယ္ ့
မေၿပာင္းမလည္း မေဟာင္းႏြမ္းဆဲနဲ ့
ဆယ္အလီေတြေၿပာင္းသည္ ့တိုင္......။
ဘယ္လိုေၿပာမလဲ
ေၿပာရင္လည္း ေမာမွာပဲေလ။
ဒီစတိုင္နဲ ့ .....
ယိုင္နဲ ့နဲ ့ အိမ္အိုမွာၿဖင္ ့
ေဒါက္တိုင္ေတြ ၿမိဳင္ေသာ္လည္းပဲ
အမိုး ဖယိုဖရဲေအာက္မွာ
ညအခါ
လသာသာ ကစားမလား
နားမလား ဆိုတဲ ့ကဗ်ာကၿဖင္ ့.................။
လင္းသူရိယႏြယ္။
1 comment:
ေအးဗ်ာ...လူတစ္ခု ပူမႈရယ္တဲ့ ဆယ္ကုေဋထဲမွာ မလူးသာမလြန္႕သာ ရုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ လသာတဲ့ညခင္းမွာ လမင္းႀကီးကို ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္ သဘာ၀အလွအပကို မခံစားျဖစ္တာ အေတာ္ေတာင္ ၾကာေနၿပီ...
ဒီကဗ်ာကိုဖတ္ရင္း ၿငိမ္းေအးတဲ့သႏၲရသကို ခံစားလိုက္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါသဗ်ား...
Post a Comment